Дарма…

Дарма свой край не беражэш,
Жадаеш уцякчы,
Ен — адзины родны кут
На усей чужой зямли.
Няма мясцина прыгажэй
Больш любай и прыемнай
Радзима — твой куток зямли,
Твой кроу, твая надзея.
Навошта ты бяжыш туды,
Дзе усе зусим чужое?
Дзе нават травы и кусты
Быццам незнаемы?
Усе ж дарэмна ты бяжыж,
Хаваешся усюды,
Кали ад страху задрыжыш,
То вренешся у куты.
Але ты вейдай, можа быть,
Што прыбяшых запозна,
И усе тут будзе ужо гниць
Бязлитасна и злосна.
И зразумееш усе у миг,
Здейсниушы злачыства,
Што ты, змагар сваей зямли,
Жадау аб ей забыцца.
Але вярнуць усе назад
Не зможаш ты николи,
Таму цани свой родны скарб,
Каб не ныць ад боли.

Плохо 😡Не очень 😒Неплохо 🙂Хорошо 😎Отлично! 😍
Загрузка...
guest
0 комментариев
Inline Feedbacks
View all comments
Авторизация
*
*
Регистрация
*
*
*
*
Генерация пароля
0
Прокомментировать...x
()
x